Postanowiłam stworzyć ten artykuł, gdyż często spotykam się z tym błędem, że wierni wrzucają Uroczystość Wszystkich Świętych oraz Dzień Wszystkich Wiernych Zmarłych do jednego worka mówiąc, że to tzw. Zaduszki. A między dwoma tymi dniami zachodzi naprawdę istotna różnica, o której napiszę poniżej! Choć przyznam, że kiedyś sama popełniałam ten błąd. No cóż, święta jeszcze nie jestem…

[tx_heading style=”default” heading_text=”Różnice między Uroczystością Wszystkich Świętych, a Dniem Zmarłych” tag=”h1″ size=”30″ margin=”24″ align=”center”]

[tx_row]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_heading style=”default” heading_text=”Uroczystość Wszystkich Świętych” tag=”h2″ size=”25″ margin=”24″ align=”center”]

[tx_heading style=”default” heading_text=”1 listopada” tag=”h2″ size=”20″ margin=”24″ align=”center”]

[/tx_column]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_heading style=”default” heading_text=”Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych” tag=”h2″ size=”25″ margin=”24″ align=”center”]

[tx_heading style=”default” heading_text=”2 listopada” tag=”h2″ size=”20″ margin=”24″ align=”center”]

[/tx_column]
[/tx_row]

[tx_row]
[tx_column size=”1/2″]

  • ten dzień w Liturgii Kościoła ma rangę uroczystości
    [tx_spacer size=”16″]
  • udział w Mszy Świętej jest obowiązkowy; ten wymógł spełnia również wieczorna Msza Święta z dnia poprzedniego
    [tx_spacer size=”16″]
  • w tym dniu radujemy się chwałą wszystkich świętych, a więc osób, które już znajdują się w Królestwie Niebieskim: kanonizowanych, beatyfikowanych oraz tych nieznanych, a którzy są w Niebie
    [tx_spacer size=”16″]
  • nie modlimy się za te osoby, bo one już są zabawione i cieszą się oglądaniem Boga w wieczności, więc nie potrzebuję naszej modlitwy
    [tx_spacer size=”16″]
  • ale możemy prosić ich o wstawiennictwo i pomoc, więc możemy się modlić za ich przyczyną
    [tx_spacer size=”16″]
  • ten dzień jest radosny, pełen dziękczynienia Boga za Jego świętych, którzy opiekują się ludźmi na ziemi
    [tx_spacer size=”16″]

[/tx_column]
[tx_column size=”1/2″]

  • ten dzień jest wspomnieniem, więc nie ma obowiązku uczestnictwa we Mszy Świętej
  • ale warto ofiarować Mszę Świętą i Komunię za dusze zmarłych z naszych rodzin i za dusze w czyśćcu cierpiące; jest to jeden z warunków otrzymania odpustu zupełnego za zmarłych
  • w tym dniu wspominamy wszystkich zmarłych, którzy są w czyśćcu, a więc oczekują wypełnienia się sprawiedliwości Bożej, by wejść do Królestwa Niebieskiego
  • za te osoby należy się modlić, ofiarować Mszę Świętą, jałmużnę, posty, dobre uczynki, wszelkie odpusty i jest to jeden z ważniejszych uczynków miłosierdzia względem duszy, bo zmarli w czyśćcu cierpią niesamowite katusze. Oni modlą się, ale ich modlitwa nie może im pomóc. Tylko ludzie na ziemi mogą skrócić męki dusz czyśćcowych
  • ten dzień jest melancholiczny, wręcz smutny, gdyż przypominamy sobie naszych zmarłych bliskich, odwiedzamy ich groby, zapalamy lampki
  • nawiedzenia cmentarzy nie jest obowiązkowe, ale jest piękną tradycją i warto to robić; szczególnie, że za odwiedzenie cmentarza można otrzymać odpust i ofiarować go za konkretnego zmarłego

[/tx_column]
[/tx_row]

[tx_heading style=”default” heading_text=”Rzeczywistość czyśćca” tag=”h1″ size=”30″ margin=”24″ align=”center”]

Kwestia czyśćca jest niepodważalna, gdyż jest wyrazem za równo Bożej sprawiedliwości, jak i miłosierdzia. Miłosierdzia, gdyż dusze trafiające do czyśćca są już zbawione, a sprawiedliwości, gdyż muszą odpokutować to, czego nie zdążyli zrobić podczas życia. Mówi się o jakiejś karze za grzechy, choć dla mnie to zbyt surowe i niewłaściwe określenie. Jest jasnym, że złe czyny i ich skutki wymagają naprawienia wobec ludzi, a co dopiero wobec Boga, który jest najwyższą świętością?

Co się dzieje z duszami, które trafiają do czyśćca? Dusze te, po sądzie szczegółowym, gdy mają na sobie jakieś nieczystości (grzechy) są zbawione, więc mają pewność, że będą przebywać w wieczności z Bogiem, ale muszą przejść proces całkowitego oczyszczenia. Proces ten odbywa się poprzez cierpienia. Dlatego mówimy o duszach w czyśćcu cierpiących. Ogrom tych boleści jest nie do pojęcia dla człowieka wciąż żyjącego i cierpienia ziemskie nie mają porównania do tych czyśćcowych. Dusze poznając Boga, Jego szczęście, światłość i miłość, umierają z tęsknoty za Nim, ale jednocześnie wiedzą, że nie mogą stanąć przed Jego Obliczem z jakąkolwiek skazą i że czyściec jest konieczny i słuszny.

Jak pomóc duszom czyśćcowym? 2 listopada pojawi się o tym artykuł.

[tx_heading style=”default” heading_text=”Jak uniknąć czyśćca? Powołani do świętości…” tag=”h1″ size=”30″ margin=”24″ align=”center”]

Odpowiedź na pytanie o uniknięcie oczyszczania po śmierci jest jedna: ŚWIĘTOŚĆ. Powołani do świętości są wszyscy wierzący. Każdy jest wezwany do tego, by po śmierci znaleźć się w Królestwie Niebieskim. Każdy też ma indywidualną drogę do świętości związaną z wypełnieniem Woli Boga w swoim życiu. Jest tak wiele mitów na temat świętych, że powstanie w najbliższych dniach osobny artykuł poświęcony temu tematowi.

Zebrałam kilka takich punktów charakterystycznych dla świętości i jej osiągania:

[tx_row]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_heading style=”default” heading_text=”Oddanie się całkowicie Bogu” tag=”h2″ size=”25″ margin=”24″ align=”center”]

[/tx_column]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_spacer size=”20″]

Akt oddanie się Bogu jest charakterystyczny na zakończenie rekolekcji wyjazdowych. Jednak czym innym jest wypowiedzenie aktu, a czym innym życie w oddaniu Bogu. Oddać się Bogu oznacza:

  • zawierzyć Mu i zaufać w pełni
  • pozwolić Mu na działania w każdej chwili
  • oddawać Mu każdego dnia dosłownie wszystkiego: swoich myśli, decyzji, woli, pragnień, wyobrażeń, uczuć, duszy i ciała itp. na służbę Jemu i zgodnie z Jego Wolą
  • przyjmować wszystko co Bóg ześle: dobro i cierpienie, pracę i jej brak, zdrowie i chorobę itp. i patrząc na to oczami wiary

[/tx_column]
[/tx_row]

[tx_row]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_heading style=”default” heading_text=”Wypełnianie Woli Boga” tag=”h2″ size=”25″ margin=”24″ align=”center”]

[/tx_column]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_spacer size=”20″]

Żeby wypełnić Wolę Boga to najpierw trzeba się wyrzec swojej własnej i ćwiczyć się w przebywaniu w ciszy po to, by nauczyć się rozpoznawać to, czego Bóg od człowieka oczekuje.

Wypełnianie Woli Boga odbywa się poprzez:

  • spełnianie obowiązków swojego stanu: małżeńskiego, konsekrowanego (np. kapłani, siostry zakonne, osoby konsekrowane) czy życia w celibacie ( np. bracia zakonni, numerariusze Opus Dei, pustelnicy)
  • posłuszeństwo kierownikowi duchowemu oraz spowiednikowi
  • czynienie dobra i życie zgodnie z sumieniem
  • unikanie grzechów

[/tx_column]
[/tx_row]

[tx_row]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_heading style=”default” heading_text=”Unikanie grzechów i zadośćuczynienie” tag=”h2″ size=”25″ margin=”24″ align=”center”]

[/tx_column]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_spacer size=”20″]

Bóg w swoim miłosierdziu czeka na każdego grzesznika i najpierw chce mu przebaczyć. Jeżeli osoba grzesząca chce doświadczyć Bożego Miłosierdzia musi wyrazić żal za grzechy. To nie jest wystarczające do uświęcenia. Żeby postąpić na drodze świętości człowiek powinien sobie uświadomić, że dąży do spotkania z Tym, który jest po trzykroć Święty, czyli nieskończenie święty. Dlatego wierzący jest wezwany nie tylko do żalu za grzechy, ale przede wszystkim do unikania grzechu, do walki przeciw grzechowi i złu oraz do zadośćuczynienia za zło. Bez tego nie można postąpić w świętości. Nie wystarczy chodzić regularnie do spowiedzi. Należy dołożyć wszelkich starań, żeby grzechów nie powtarzać i pracować nad sobą.

[/tx_column]
[/tx_row]

[tx_row]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_heading style=”default” heading_text=”Modlitwa i życie sakramentami” tag=”h2″ size=”25″ margin=”24″ align=”center”]

[/tx_column]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_spacer size=”20″]

Modlitwa jest spotkaniem z samym Bogiem, rozmową z Nim lub trwaniem w milczeniu przed Nim. Charakterystyczną dla niej jest cisza. To na modlitwie poznaje się Wolę Boga, otrzymuje łaski do uświęcenia życia i poznaje Tego, który jest Miłością, a świętość wypełnia się przez miłowanie. Miłość jest szczytem świętości. Kto miłuje Boga i bliźnich bardziej, niż siebie ten już przeszedł pewną drogę świętości. Modlitwa może mieć wymiar osobisty lub wspólnotowy.

Innym spotkaniem z Bogiem są Sakramenty, w których obecny jest sam Jezus. Dlatego tak ważne jest życie sakramentalne:

  • częste uczestnictwo we Mszy Świętej (jak ktoś może to najlepiej codziennie)
  • regularna Spowiedź Święta
  • korzystanie z namaszczenia chorych (nie tylko w momencie konania!)
  • modlitwa za kapłanów i małżonków
  • chrzczenie dzieci
  • edukacja dzieci i przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej i potem do Bierzmowania
  • wizyty Najświętszego Sakramentu (wstąpienie do kościoła i krótka modlitwa)
  • Adoracja Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie (np. całodobowe wystawienie)

[/tx_column]
[/tx_row]

[tx_row]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_heading style=”default” heading_text=”Pokora, cierpienia i zdobywanie cnót” tag=”h2″ size=”25″ margin=”24″ align=”center”]

[/tx_column]
[tx_column size=”1/2″]

[tx_spacer size=”20″]

Świętość bez pokory i cierpienia nie istnieje! Ten kto chce prawdziwie być święty ma brać swój krzyż na co dzień i naśladować Jezusa Chrystusa. Łudzi się ten, kto myśli, że można wejść do Królestwa Niebieskiego żyjąc w samych przyjemnościach. Świętość nie wyklucza odpoczynku, radości czy zabawy, ale na pierwszym miejscu stawia Boga, a za tym idzie oczyszczenie duchowe, które odbywa się poprzez cierpienia. Pycha ściśle wiąże się z egoizmem. Pokora jest cnotą, która sprawia, że człowiek żyje w prawdzie wobec Boga, samego siebie i innych ludzi.

[/tx_column]
[/tx_row]

[tx_divider size=”24″]

Te wytyczne są dostępne dla każdego człowieka i każdy powinien je realizować zgodnie ze swoim stanem i głównym powołaniem czy to do życia w małżeństwie czy do życia konsekrowanego lub pustelniczego. Inne prowadzenie mają tzw. dusze wybrane, gdzie świętość wiąże się z nadzwyczajną misją, z wyjątkowym cierpieniem czy objawieniami prywatnymi. Wobec tych dusz Bóg jest o wiele bardziej wymagający. Nie każdemu jest dane dążyć do świętości w sposób jaki np. miała św. Faustyna. Droga do świętości jest tak indywidualna, bo Bóg każdego kocha osobno i dla każdego ma wyjątkowy plan.